- To najprzyjemniejsza trasa na jakiej biegałem na nartorolkach - podsumował Józef Michałek, trener teamu nabiegowkach.pl po zakończeniu jej rekonesansu. Droga ma długość około 7 km. Prowadzi w całości po doskonałej jakości asfalcie oddanym do użytku w 2018 roku. Nawierzchnia jest gładka, a ziarno na tyle duże, że widiowe końcówki kijów łatwo znajdują oparcie.
Trasa rozpoczyna się w Niemojowie na wysokości Gościńca, tuż przy skrzyżowaniu z drogą prowadzącą do mostku granicznego. Ruszamy w kierunku południowo-wschodnim. Początkowo prowadzi wzdłuż strumienia Dzikiej Orlicy płynącym na granicy Polski i Czech.
Przez pierwsze 1,5 km droga jest płaska, a nawet lekko opadająca. Ta część osłonięta jest też w większości drzewami, które w słoneczne dni dają cień. W upały ulgę daje też chłód bijący od strumienia.
Po niecałych 2 km dobiegamy do rozwidlenia dróg. Skręcamy w prawą nitkę. Tu rozpoczyna się pierwszy zjazd. Jest bezpieczny, nachylenie stoku jest małe, kończy się też wypłaszczeniem, które wyhamowuje całą prędkość.
Dobiegamy do pierwszego podbiegu. Jest krótki, na długości kilkuset metrów pokonujemy w pionie około 30 m. Za nim znajduje się drugi - dwuetapowy zjazd. Rozpoczyna się około 2,5 km za startem. Jest zdecydowanie dłuższy niż pierwszy i nieobytych ze zjeżdżaniem na nartorolkach może przyprawić o szybsze bicie serca.
Na szczęście także ten odcinek opadającej trasy jest bezpieczny. Ma dwa etapy. Pierwszy to prosty odcinek, na którym można osiągnąć większą prędkość. Na szczęście kończy się on wypłaszczeniem, a nawet fragmentem delikatnie wznoszącym się, na którym możemy radykalnie wytracić prędkość. Za nim jest zakręt w lewo o 90 stopni, którego początek jest zupełnie płaski. Za zakrętem znajduje się drugi odcinek opadającej trasy. Znacznie mniej intensywny, pozbawiony zakrętów. Kończy się przeciwstokiem.
Jesteśmy zdania, że każdy jest w stanie pokonać te zjazdy. Znajdują się na odcinkach prowadzących prosto, na ich końcach jest wypłaszczenie (w pierwszej części) i przeciwstok (w drugiej). Wystarczy skupić się na dobrej stabilności podczas zjeżdżania, a ukształtowanie trasy samo wyhamuje osiągniętą prędkość.
Tu - po około 3 km - rozpoczyna się podbieg. Za drugim etapem dłuższego zjazdu droga praktycznie pnie się już tylko do góry. Na trasie spotykamy kilka krótkich odcinków płaskich, a nawet leciutko opadających, ale ich długość ma może kilkadziesiąt metrów, a stopień nachylenia jest niewielki. Te fragmenty pozwalają co najwyżej lekko odetchnąć, nie ma szans na rozpędzenie się.
Kolejne 2,5 km drogi biegniemy pośród rzadkiej zabudowy wsi Lesica. Trasa wiedzie doliną i jest odsłonięta. Towarzyszą nam sielskie widoki na okoliczne pagórki i łąki Gór Orlickich. Jest naprawdę pięknie.
Ostatnie 1,5 km biegniemy w lesie wśród drzew. Nie są zbyt wysokie, nie rosną też gęsto. Dzięki temu także ten fragment trasy jest jasny i nastraja optymistycznie.
Koniec trasy znajduje się około 7 km od miejsca jej rozpoczęcia. Na szczycie wzniesienia w środku lasu. Dalej droga prowadząca do Międzylesia już tylko opada, miejscami bardzo intensywnie. Suma podbiegów na przebiegniętym odcinku wynosi 225 m, różnica wzniesień pomiędzy jej początkiem a końcem to około 130 m.
W niedzielę 16 września 2018 roku na opisanej trasie po raz pierwszy odbędą się nartorolkowe zawody - Leśny Uphill - zaliczane do cyklu Vexa Skiroll Tour. Choć bieg określany jest mianem uphillu (biegu pod górę) jest on zdecydowanie najłatwiejszym tego typu biegiem w kalendarzu polskich imprez w tym sezonie. Wiele odcinków płaskich, krótkie zjazdy pozwalające na chwilę odpocząć i niewielkie przewyższenie sprawiają, że nawet sportowcy mający braki w treningu powinni gładko pokonać cały dystans.
Więcej zdjęć z trasy Niemojów-Lesica (Leśnego Uphillu) znajdziesz w galerii z trasy Leśnego Uphillu 2018 na stronie internetowej cyklu Vexa Skiroll Tour.
Mapę trasy oraz jej profil znajdziesz na stronie biegu Leśny Uphill 2018.
Zapisz się do RRS feed tego komentarza
