Witaj Valdi!
Czy robiłeś coś z tym złamanym kijkiem czy postanowiłeś kupić nowy?

Na razie trochę brak czasu, zbieram materiały do naprawy. Znajomy modelarz użyczył mi dwuskładnikowy klej epoksydowy oraz plecionkę kevlarowo-weglową, nazywana przez nich "kondonem", którą po naciągnięciu pokrywa się klejem epoksydowym, podobno bardzo wytrzymała. Czekam jeszcze na rdzeń, który umieszczę w środku, najprawdopodobniej ze starej wędki, mam też w pręcik z włókna szklanego ale myślę, że lepsza będzie część z wędki. Jak już wszystko zrobię, postaram się wykonać jakąś dokumentację i przesłać, jeśli oczywiście okaże się to skuteczne, dam znać. Na razie podbieram kijki żonie, co prawda trochę krótsze, ale da się jeździć
Dzięki za odpowiedzi.

Zbig napisał(a):


Ze swojego doświadczenia odradzam próby zastosowania teleskopów z wędki, są one przystosowane do wyginania ale nie do uderzeń przez co łatwo się zniszczą w zastosowaniu do kijków.

Dziś jestem po pierwszej jeździe z naprawionym kijkiem (asfalt,ubite ścieżki) i jak na razie spisuje się bez zarzutu
Czas więc na opis sposobu naprawy, być może komuś się przyda, ale zgodnie z zasadą lepiej zapobiegać niż leczyć polecam uważać na kratki studzienek i tym podobnych przeszkód mogących spowodować złamanie kija.
Na zdjęciach przedstawiłem kolejne kroki naprawy.
Fot. 1 to kijek przed naprawą.


Na fot.2 fragment wędki (bat z włókna szklanego), z którego wykorzystałem kilkucentymetrowy odcinek jako rdzeń (po jego odcięciu dało się nawet złożyć bacik ponownie).

Na fot.3 i 4 widać ten odcinek przed i po oszlifowaniu papierem ściernym (120).



Odcięty fragment wędki to stożek, więc aby umieścić go w środku kijka należy zdjąć z niego rączkę. W tym celu zamoczyłem na kilka minut część z rączką w gorącej wodzie, po czym bez problemu ją ściągnąłem. W kolejnym kroku posmarowałem obie części złamanego kijka wewnątrz a następnie wpuściłem od strony rączki element wędki i połączyłem obie części (fot.5).

Po dobie oszlifowałem papierem ściernym kijek w pobliżu połączenia (fot.6).

Do wzmocnienia zewnętrznej części wykorzystałem rękaw kevlarowo-węglowy, który udało mi się zdobyć od znajomego modelarza (fot.7).

Po nasunięciu na kijek przymocowałem rękaw z obu stron taśmą izolacyjną i nasączyłem rękaw żywicą epoksydową (fot. 8 ) i owinąłem paskiem sztywnej folii, po czym ściągnąłem taśmę i nasączyłem końcówki.



Następnie owinąłem od dołu kijek paskiem sztywnej folii (widać ją na fot. 10). Po dobie ściągnąłem folię (fot.9) i tu w zasadzie można by już pomalować kijek i zakończyć. Jednak dla pewności dodałem jeszcze dodatkowo jedną krótszą część rękawa i postąpiłem podobnie jak z poprzednią. To jednak pogrubiło kijek w miejscu łączenia. Na fot.11 widać kijek po pomalowaniu srebrnym sprayem. Jazdę wg zaleceń kolegi zacząłem po 7 dniach (tyle potrzeba dla uzyskania pełnej wytrzymałości żywicy).







Wszystkim majsterkowiczom życzę powodzenia

Gratuluję!Dobra robota będzie się trzymać

valdi napisał(a):


W sprzedaży są dostępne takie okrągłe talerzyki, które zakłada się na końcówki widiowe. One zapobiegają przed wpadnięciem kija głębiej w dziury, w tym otwory w kratkach, czy studzienkach.